ŚWIAT

W 1956r. Holenderski komitet Sportu (Dutch Sports Committee) jako pierwszy wprowadził zajęcia z piłki siatkowej na siedząco. Dyscyplina była kombinacją sitzballa (innej odmiany gry w piłkę siatkową rozgrywanej w pozycji siedzącej) oraz piłki siatkowej na stojąco- dyscyplin już wcześniej uprawianych przez osoby niepełnosprawne.

Zawody na poziomie międzynarodowym rozgrywane były od roku 1967, jednak dopiero w 1978r. Międzynarodowa Organizacja Sportu Niepełnosprawnych (ISOD) w pełni uznała piłkę siatkową na siedząco jako dyscyplinę sportową. Pierwszy oficjalny turniej pod auspicjami ISOD został przeprowadzony w 1979r. (Holandia).

W 1980r. po raz pierwszy piłka siatkowa na siedząco mężczyzn znalazła się w programie Igrzysk Paraolimpijskich. W zawodach uczestniczyło 7 druzyn narodowych. Mistrzostwa Świata Kobiet i Mężczyzn są organizowane od 1993r. W 2004r. podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Atenach do rywalizacji przystąpiły drużyny kobiet. Dyscyplina rozwija się dynamicznie i zdobywa popularność na całym świecie, a jej atutem jest widowiskowość, atrakcyjność oraz brak wygórowanych potrzeb ekonomicznych konicznych dla przeprowadzenia treningu czy zawodów sportowych.

POLSKA

W Polsce piłka siatkowa na siedząco rozwija się od połowy lat dziewięćdziesiątych. Istotnym wydarzeniem, które umożliwiło stosunkowo szybki rozwój dyscypliny było zorganizowanie w 1997 r. (Wisła) prze PZSN „Start” kursu dla instruktorów piłki siatkowej na siedząco. W 1999r. organizowane są Mistrzostwa Polski w kategorii mężczyzn. W tym samym roku reprezentacja Polski wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Sarajewie zajmując 11 miejsce spośród 12 drużyn. W Mistrzostwach Europy w 2007r. Polska została sklasyfikowana na 10 miejscu. Wyróżnieniem, potwierdzającym coraz silniejszą pozycję polskiej piłki siatkowej na siedząco w Europie jest przyznanie Elblągowi prawa organizacji finałowego turnieju o Mistrzostwo Europy Kobiet i Mężczyzn w 2009r.